Hoeveel gezeur zal er ontstaan over het boek 'Filosoferen maakt een eind aan al het gezeur' van dé Nederlandse ‘Spinoziana’?

Het was al langer bekend dat het ooit zou komen, maar nu staat het op punt van uitkomen. De website van de uitgever ISVW heeft het nog niet, maar bol.com laat zien dat volgende week vrijdag 23 maart 2018 gaat verschijnen:

Francien Homan, 'Filosoferen maakt een eind aan al het gezeur' -  de woorden van Miriam van Reijen. ISVW Uitgevers, 2018

De toelichting husselt de volgorde in haar biografie enigszins door elkaar (m.n. promoveren en emigreren zijn omgewisseld), maar geeft m.i. toch wel een redelijk beeld:

“Miriam van Reijen is praktisch filosoof. Ze stelt dat veel van de belemmeringen die we ervaren alleen in theorie bestaan, niet in de praktijk. Door kritisch na te denken en je bewust te zijn van je gedachten kun je veel problemen meteen oplossen. Deze visie vormt een rode draad in haar veelbewogen leven. Keuzestress? Kent ze niet. Filosofie studeren, lesgeven op verschillende hogescholen en universiteiten, promoveren op Spinoza, emigreren naar Nicaragua en vervolgens weer terugkeren, onderzoek doen: als ze iets wil, dan doet ze het.

Het boek is een portret van Miriam en haar filosofie, die in de traditie van de stoïcijnen, Spinoza en Sartre staat. Daarnaast is het een praktisch handboek voor iedereen die weleens ergernissen of twijfels ervaart. Je kunt erover zeuren, maar je kunt er ook over filosoferen.”

Ik denk dat die titel ervan uitgaat dat filosoferen toch vooral een activiteit in je binnenkamer, een gesprek met jezelf, is - zoals Plato het denken omschreef. Maar als je ook filosoferen als vooral een sociale activiteit ziet (denken doe je samen) dan kan er nog een hoop gezeur bij filosoferen spelen. Alleen als je het als een wiskundige activiteit ziet, zoals Spinoza dat poogde met zijn mos geometricus, en als dat helemaal zou lukken... zou er geen gezeur meer hoeven zijn. Over het bewijs van de stelling van Pythagoras wordt niet meer gezeurd.

Ik ben hiermee aan de hand van de titel al een beetje met commentaar op het boek begonnen. Ik ben overigens benieuwd naar de inhoud (hoewel ik al heel veel ervan kan vermoeden).

______________________
N.B.  De titel is een allusie op « Emilia Giancotti Boscherini (1930 - 1992) “La Spinoziana” » [cf. het blog van woensdag 15 november 2017]