Toen
ik op vrijdag 23 februari 2018 mijn herdenkingsblog schreef "Michiel Wielema (24 oktober
1959 – 21 februari 2018) is eergisteren overleden," voelde ik dat ik niet
het soort in memoriam kon schrijven zoals het "eigenlijk hoorde" en
ik schreef dan ook: “Voor een ander soort ‘in memoriam’ ben ik niet degene die
in het kort zijn biografie zou kunnen schrijven.”
Tot
mijn vreugde ontdekte ik vandaag dat iemand wél zo’n In Memoriam geschreven
heeft: Joost de Man, voorlichter van de NWO, de Nederlandse Organisatie voor
Wetenschappelijk Onderzoek, had op het intranet van de NWO een uitgebreid in
memoriam geschreven. En daar hij tot eind 1999 werkzaam was voor het
Rotterdamse blad De Ster, werd het
gisteren, 28 februari 2018, op de website van deze krant in de openbaarheid gebracht
onder de titel: 'Ketterdetective' en
vertaler Michiel Wielema overleden. Graag verwijs ik ernaar en leen ik deze
bijgeplaatste foto van Michiel [cf.].
Eeuwke
Woldring, verslaggever van De Ster, gaf aan het eind van dat stuk een
impressie van de sobere begrafenis op de Algemene Begraafplaats Crooswijk en van
de samenkomst van de begrafenisgangers in De Tuin van de Vier Windstreken, waar
herinneringen werden opgehaald en – naast enige familieleden - gesproken werd
door Wiep van Bunge en Bart Leeuwenburgh.
Een
vergissing moet hier even rechtgezet worden inzake wat je zou kunnen noemen
Michiel
Wielema’s magnum opus
Joost de man
noemt die “de ‘hertaling’ en aansluitende vertaling in het Engels van Een Bloemhof
van allerley Lieflijkheyd sonder verdriet (A Flower Garden of All Kinds of
Loveliness without Sorrow) van Adriaan Koerbagh.” Dit is een
vergissing. Bedoeld is de vertaling van Adriaan Koerbagh’s A
light shining in dark places [Leiden: Brill, 2011] en vervolgens de
hertaling in Een licht dat schijnt in duistere plaatsen [Nijmegen: Vantilt,
2014].
Maar
wat een mooi en waardevol In Memoriam kreeg Michiel Wielema.
_____________________
Zie ook nl.wikipedia.org/wiki/Michiel_Wielema
_____________________
Zie ook nl.wikipedia.org/wiki/Michiel_Wielema
Het zou mij niet verbazen als Michiel zelf de bewerking en omzetting van zijn proefschrift uit 1999, "Ketters en verlichters. De invloed van het spinozisme en wolffianisme op de verlichting in gereformeerd Nederland," in "The march of the Libertines. Spinozists and the Dutch Reformed Church (1660-1750) [Hilversum: Uitgeverij Verloren, 2004] als zijn magnum opus zou hebben gezien. Of laten we zeggen: misschien had hij twee opera magna!
BeantwoordenVerwijderenStan, wat geweldig dat we hier via jou deelgenoot van worden! Bedankt.
BeantwoordenVerwijderenInfo toegevoegd aan Wikipedia, maar vooral hier de opmerking dat Eeuwke Woldring volgens mij een man betreft.
BeantwoordenVerwijderenHeer Eissink, dank voor de opmerking. Dat ik in Eeuwke een vrouwennaam las, heb ik blijkbaar zelf verzonnen. Ik heb even gezocht en uit onderstaand bericht kan zelfs de twijfel van het "volgens mij" weggenomen worden. Ik ga het in 't blog corrigeren.
BeantwoordenVerwijderenhttps://www.desteronline.nl/een-boezemvriend-erbij/