Ferdinand Alquié (1906 – 1985) zijn werk over #Spinoza blijft heruitgegeven

Deze Franse filosoof, geboren in een katholiek gezin, was vanaf 1978 lid van de Académie des Sciences Morales et Politiques. Van 1931 tot 1945 was hij filosofieprofessor in diverse provinciale en Parijse lycea en daarna aan de Universiteit van Montpellier en de Sorbonne tot zijn emeritaat in 1979. Hij schreef meerdere werken over Descartes, Kant en Spinoza (zie voor de laatste de Duitse Spinoza Bibliografie). Zijn laatste over Spinoza was

• Le Rationalisme de Spinoza, PUF, 1981.

In het blog van 19-03-2015 gaf ik aan dat Knox Peden in zijn Spinoza Contra Phenomenology: French Rationalism from Cavaillès to Deleuze [Stanford University Press, 2014] schreef “over het zich over vele jaren uitstrekkende debat tussen de Descartes-kenner (en leermeester van Deleuze) Ferdinand Alquié en de Spinozageleerde Martial Gueroult.” Zijn werk wordt nog steeds de moeite waard gevonden om heruit te geven. Zo werden zijn

• Nature et vérité dans la philosophie de Spinoza : Les Cours de la Sorbonne. Paris: CDU, 1961 (reprints 1966, 1968, 1971) - 138 pp. en
• Servitude et liberté selon Spinoza. Paris: Centre de Documentation Universitaire, 1971. - 133 pp. - (Cours de Sorbonne)
transcripties van cursussen die hij in 1958 et 1959 aan de Sorbonne had gegeven – “remarquables par leur clarté et leur précision”  -, samen heruitgegeven in

• Ferdinand Alquié, Leçons sur Spinoza. Nature et vérité dans la philosophie de Spinoza ; servitude et liberté selon Spinoza. Paris: La Table Ronde, 2003 - 415 pp. - (La petite vermillin, #207); nouvelle édition en 2017 - 464 pages

De volgende heeft de Duitse Spinoza Bibliografie niet, wel zijn wikipedia-pagina – zal toch ook Spinoza behandelen, mag je aannemen:

• Ferdinand Alquié, Le désir d'éternité. Presses universitaires de France [PUF], 1943, 2^e 1947, 8e 2014 - 156 pages [Volume 34 van Nouvelle encyclopédie philosophique; collection fondée par Henri Delacroix, dirigée par Émile Bréhler] volgens books.google