Muziek gaat even voor op Spinoza

Onder de indruk ben ik nog steeds van een concert van koor en orkest La Fragola, een jaarlijks tijdelijk weer opgericht ensemble dat even een paar concerten geeft en zich dan weer opheft. Dit gebeurt nu al enige jaren in juli. Ik heb begrepen dat de meeste musici elkaar kennen van het Utrechts studentenorkest, waarin ze indertijd speelden. Ensemble La Fragola [de aardbei] fungeert dus als een soort reünie voor de 36 mensen waaruit het bestaat. Het genoegen dat ze er zelf aan beleven, spat ervan af.

Dit jaar speelden en zongen ze zaterdag 28 juli o.a. in 't Slottuintheater van Slot Zeist en zondagmiddag in woon- en zorgcentrum De Bremhorst te Bilthoven. Ik woon hier nu bijna elf maanden en dit was het eerste klassieke concert dat ik hier meemaakte. Muziek is heel belangrijk voor me: elke dag draai ik CD’s waarvan ik twee grote kasten vol heb. Maar de muziek live gespeeld en gezongen bijwonen is wel even iets anders. Ik was dan ook zeer geroerd, ontroerd dat ik dit mocht maken: muziek in ‘mijn eigen’ Bremhorst! En hoe klónk het eerste stuk, J.S. Bach’s Wachet auf ruft uns die Stimme, waarvan ze het eerste deel deden.  Zo hoor je het niet uit geluidsboxen – hoe goed die ook zijn.

De muziekkeuze was heel fraai en het gebruik van de ruimte gebeurde ook heel creatief. De grote zaal – die eigenlijk nog te klein was voor het grote ensemble en het vele publiek dat er naar toegekomen was - die hoge zaal heeft een omloop en daar gingen enige zangers staan voor een stuk van Boyce, en alle zangers stonden op de omloop voor een motet van Monteverdi. Het klonk allemaal zo schitterend en professioneel dat ik heel sterk de associatie kreeg met het Orkest van de Achttiende eeuw – niet alleen doordat dat, goed beschouwd, ook telkens weer een gelegenheidsorkest is, maar ook vanwege de kwaliteit die ze lieten ervaren: van wereldklasse, echt waar.

Vervolgens kwam het pièce de résistance: het Te Deum van Marc Antoine Charpentier. Het werd in z’n geheel – dus alle elf deeltjes – gezongen en gespeeld met pauken en trompetten. Hoe melodieus kan die Charpentier zijn en zo ongeveer alle koorleden zongen wel solopartijen in duetten en trio’s.

Als toegift tenslotte zongen ze “Mu süda, ärka üles” [wordt wakker, mijn hart, en zing] van de Estlandse componist Cyrillus Kreek. Een schitterend stukje dat mij onbekend was - van een componist die ik ook niet kende. Maar vooral ook hoe ze het zongen! De zangers en zangeressen ging langs de kant van de ruimte rondom ons, het publiek, staan en zongen als allemaal a.h.w. solisten in pure harmonie ons toe. Prachtig zoals ze dat deden: ontroerend mooi. Daaraan kon je zien dat het stuk voor stuk professionele, zelfstandige musici zijn. Een gemiddeld amateurkoor zie ik dat niet gauw zo durven doen – daarin zitten altijd wel mensen die ter ondersteuning hun buurman of –vrouw nodig hebben.

Na ’t langdurig en oprecht hartelijk applaus en na nog wat mensen gesproken te hebben, ben ik de rest van de middag en avond bezig gebleven: met in m’n CD-kast zoeken naar opnamen van Marc Antoine Charpentier, waarvan ik er gelukkig aardig wat heb, genoeg om nu een hele dag te draaien, als ik niet zoek en luister naar werk van Cyrillus Kreek dat gelukkig op Youtube te vinden is en wiens “Mu süda, ärka üles” een openbaring voor me was. Zijn Requiem mag er trouwens ook zijn…

Een uitvoering door het Eesti Filharmoonia Kammerkoor o.l.v. dirigent Daniel Reuss van “Mu süda, ärka üles” van hun ONDINE-plaat “Mendelssohn Psalms Kreek” uitgebracht in 2012 (opnamen van 2009) haal ik hier binnen – duurt slechts 1:39 minuut. Krijg je een indruk van hoe het concert afgesloten werd.   

Mu süda, ärka üles
Ja kiida Loojat lauldes,
Kes kõik head meile annab
Ja muret ikka kannab.

Su heldus jäägu mulle,
Mu süda templiks sulle:
Su sõna mind siin toitku,
Teed taeva poole näitku.

 

Komaan, ik doe ook een toegift: van dezelfde plaat track 2: van Cyrillus Kreek, Taaveti laul 22 [Davids psalm 22] "Mu Jumal! Mikspärast oled Sa mind maha jätnud?" [ "Mein Gott, warum hast du mich verlassen?"] – duur 4:23

En waarom niet nog van dezelfde plaat track 9: van Cyrillus Kreek, Taaveti laul 137, [Psalm 137], "Paabeli jõgede kaldail" ["By the rivers of Babylon"]. Nog steeds ‘t Eesti Filharmoonia Kammerkoor olv Daniel Reuss - duur 6:34