Hoe Lieven De Cauter een eigen potje maakt van #Spinoza

Lieven De Cauter had op Valentijnsdag op de wereld van morgen.be een column "Spinoza en de buitenaardse liefde." De Belgische cultuurfilosoof, activist en dichter, studeerde volgens zijn wikipedia-pagina (ja, hij heeft zo’n pagina!) kunstgeschiedenis en filosofie aan de Katholieke Universiteit Leuven, schrijft veel en doceert aan diverse kunstinstellingen. Hij zal zich een soort Peter Sloterdijk wanen?

“Ik ken zijn formules nog van buiten (en van binnen).,” zegt hij en komt dan als tweede van zo’n “Spinozistische formule” met: “Ordo et connexio rerum idem est atque ordo et connexio idearum.” Maar stelling 2/7 luidt: “Ordo et connexio idearum idem est ac ordo et connexio rerum.” Enfin, veel van wat hij beweert, is tot daaraan toe.

Maar echt een potje maakt hij van de 3/Aff Def 2 “Laetitia est hominis transitio a minore ad majorem perfectionem.” [Blijheid is 's mensen overgang van geringer tot groter volmaaktheid,” zoals Van Suchtelen vertaalt.]

De Cauter schrijft: “Vreugde definieert Spinoza dan weer als het versterken van de levensenergie. En dat is een vrolijke wetenschap. De vreugde die de liefde schenkt, verhoogt inderdaad onze levensenergie, de intensiteit van ons bestaansbesef.” Zoals hij erover schrijft, ook in het vervolg, wordt bij hem de blijheid of vreugde die we bij iets ervaren, de oorzaak van de versterking van de levensenergie. En dat is niet zoals Spinoza erover schrijft: voor hem gaat het om een en dezelfde zaak: de vergroting of versterking van onze bestaansmacht ervaren we als blijheid. Maar het is niet de blijheid die we ervaren die de vergroting of versterking van onze bestaansmacht veroorzaakt. Dat is een fout in het lezen van Spinoza die wel vaker wordt gemaakt. Hier door Lieven De Cauter – waarvan acte.