Aanvankelijk
dacht ik te volstaan met de vorige twee blogs [1 en 2] als aanvulling op het
blog uit 2011, waarin ik naar mijn mening zo ongeveer alles wel had gebracht.
Maar nu ik weer met Robert Willis bezig ging, kwam ik weer behoorlijk onder de indruk van
zijn werk over Spinoza - vooral daar iets dergelijks nog niet bestond als
Robert
Willis, Benedict de Spinoza: his life,
correspondence, and Ethics. London: Trübner, 1870 – archive.org en books.google
Zelf
schrijft hij over dat project in de eerste alinea van de Preface van zijn eveneens
indrukwekkende boek…
Robert
Willis, Servetus and Calvin, A Study of
an Important Epoch in the Early History of the Reformation. HENRY S. KING
& CO., LONDON 1877 - 541 pagina's [ archive.org, books.google, gutenberg.org]
… het
volgende over zijn Spinoza-boek:
Some
years ago I was led to make a study of the Life and Writings of Spinoza, and
took considerable pains to present the gifted Jew of Amsterdam in such fulness
to the English reader as might suffice to convey a passable idea of what one of
the great misunderstood and misused among the sons of men was in himself, in
his influence on his more immediate friends and surroundings through his
presence, and on the world for all time through all his works. This study
completed, and leisure from the more active duties of professional life
enlarging with increasing years, I bethought me of some other among the
sufferers in the holy cause of human progress as means of occupation and
improvement. Spinoza led, I might say as matter of course, to Giordano Bruno,
with whose writings I was familiar, and who was Spinoza’s master, if he ever
had a master. But having, at a former period, undertaken to edit the works of
Harvey for the Sydenham Society, and the discovery of the circulation of the
blood having become renewed matter of discussion with medical men and others,
labourers in the field of general literature, I was turned from Bruno to
Servetus, as the first who proclaimed the true way in which the blood from the
right reaches the left chambers of the heart by passing through the lungs, and
who even hinted at its further course by the arteries to the body at large.
En
dat werd dus een indrukwekkend omvangrijk boek over Servetus en Calvijn.
Maar
hier wilde ik nog eens wijzen op zijn 1870-Spinoza-boek, dat geheel in de
schaduw is komen staan van dat van Frederick Pollock dat tien jaar later, in 1880, verscheen: Spinoza, His Life and Philosophy.
Om
een indruk te geven van Willis’s Spinoza-boek, haal ik hier de inhoudsopgave ervan
naar binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten