Inderdaad, Remco Campert’s gedicht voor Jan Wolkers hoort in het Corpus Poeticum Spinozanum

Vandaag ontving ik een-mail van Jasper von Grumbkow [van de Spinoza Kring Limbrug] waarin hij mij wees op het gedicht dat Remco Campert n.a.v. de dood van Jan Wolkers maakte en dat, mét een schets van Jan Wolkers door Paul Citroen in de Volkskrant van 24 oktober 2007 verscheen.
Ik citeer uit Jaspers e-mail:

In de periode dat het zo slecht met jou ging, kwam ik een “spinozistisch” gedicht van Remco Campert tegen dat Campert op aanvraag van de Volkskrant schreef ter gelegenheid van de crematie van Jan Wolkers, aldaar voordroeg, en dat ik niet in jouw archief zag staan onder: Corpus Poeticum Spinozanum

Dat klopt. Zowel dat het niet in de rubriek van Spinoza.blogse met Spinoza-gedichten voorkomt, als dat dit gedicht van Campert iets Spinozistisch heeft. Nu kan ik jammer genoeg niets meer veranderen aan die rubriek, maar ik kan wel t.z.t. een aanvulling erop maken in dit nieuwe blog. Ik begin dus alvast het mooie gedicht hier op te nemen. Met dank aan Jasper.

 

 

 

 

 

 

 

 

LEVEN

Vrijdagmiddag op het Centraal Station
kwam een onbekende op me af
keek me getroffen aan en zei:
'Heeft u het al gehoord?
Jan Wolkers is dood.'

terwijl ik nog maar net besloten had
om zolang ik nog te leven heb
niet meer aan de dood te denken
kwam jij, Jan, er onverhoeds tussen
zoals je me vaak belde
midden op een troosteloze dag
alsof je in Texel raadde
dat ik om je praatje verlegen zat

al wachtend op de trein
bleek denken aan jouw dood
niet denken aan de dood
maar eerder aan het leven
zoals jij het vierde
uitbundig en voorbeeldig
REMCO CAMPERT
 
 
Zie over dit gedicht ook op boekgrrls. En Ton van Deel in de Reactor. En "Gedichten voor Jan Wolkers (nav zijn overlijden)" op Het Poëzie-Leestafel forum. En op simonvinkenoog.nl