Henk-Jan Hoekjen op 25 mei 2019 jaarverg. VHS: "Over nut en nadeel van ratio voor het leven" volgens #Spinoza (en Nietzsche)

Abstract:

Spinoza wordt in lesboeken vaak geportretteerd als rationalist. Dit is begrijpelijk gezien het grote belang dat Spinoza toekent aan de ratio voor de mens die zich wil ontworstelen aan de invloed van externe prikkels. Niettemin zijn er redenen om enige kanttekeningen te plaatsen bij een rationele-al-te-rationele opvatting van Spinoza’s filosofie.
In deze lezing zal dr. Henk-Jan Hoekjen middels een beschouwing van onder meer het toenemende belang van algoritmes in ons dagelijks leven een overzicht geven van de manieren waarop de ratio behulpzaam zou kunnen zijn bij het navigeren in de ons niet zelden vijandige externe natuur. Daarbij wordt het toenemende belang van algoritmes aan een kritische beschouwing onderworpen.

Algoritmes zijn ontegenzeggelijk beloftevol bij het oplossen van tal van problemen. Ook vanuit Spinozistisch oogpunt is er op het eerste gezicht alle reden om verheugd te zijn over de opkomst van dergelijke ogenschijnlijk rationele instrumenten. Tegelijkertijd kent deze ontwikkeling een aantal problemen. Zogenoemde ‘feedbackloops’ kunnen er bijvoorbeeld voor zorgen dat algoritmes leiden tot een arbitraire mummificering van de werkelijkheid. Zolang deze verstarring beperkt blijft tot ons klantprofiel bij online winkels is er nog relatief weinig aan de hand. Maar het wordt bedreigender en maatschappelijk relevanter wanneer we ons realiseren dat ook de inzet van politie en onze nieuwsvoorziening in toenemende mate door algoritmes bepaald worden.

Aan de hand van Spinoza’s opvatting van de ratio – ofwel de ‘tweede kennissoort’ – zal dr. Hoekjen betogen dat algoritmes in feite minder rationalistisch zijn dan zij lijken. In evidente analogie met een driedeling die Friedrich Nietzsche hanteert in zijn tweede oneigentijdse beschouwing, wordt hierbij onderscheid gemaakt tussen antiquarisch, monumentaal en kritisch rationalisme. Alleen de laatste variant van rationalisme – die niet alleen het nut, maar ook de nadelen van de ratio voor het leven aan de orde stelt – biedt volgens Hoekjen een solide fundament voor een duurzame liberaal-democratische samenleving.

Henri Krop over Jarig Jelles over #Spinoza en een gedicht van P.C. Hooft

Kees Bruijnes, secretaris van de VHS, liet mij weten dat het volgende hoofdstuk verscheen

Henri Krop, » Een 'wijsgerig predestinatiegeloof'. Jarig Jelles over Spinoza en een gedicht van P.C. Hooft «, in Theo Hettema (red.), Geloof in Poëzie. Olive Press, Amsterdam, april 2011 - 158 pagina's

Waarvan acte.

Dominik Perler over #Spinoza's emotie-theorie

 

Dominik Perler, Transformationen der Gefühle. Philosophische Emotionstheorien 1270-1670 [Frankfurt am Main: S. Fischer, 2011 - cf. blog] werd vertaald door Tony Crawford en uitgegeven als Feelings Transformed: Philosophical Theories of the Emotions, 1270-1670 bij Oxford University Press, 2018, cf. books.google of rechtstreeks naar Chapter 5, "Baruch de Spinoza. Emotions as Psychophysical Units."

Gisteren verscheen het review door Simo Knuuttila bij de NDPR. Daaruit citeer ik deze alinea:
“The metaphysical framework of Spinoza's theory of emotions includes his substance monism with universal necessitarianism and determinism. Thought and extension are regarded as the two humanly understood attributes of the infinite unitary substance. Of the numerous modes of these attributes, the human body and its mental idea are the same thing but are expressed in two ways. Referring to this view, Perler explains that Spinoza's approach to emotions cannot be characterized as simply neurobiological or representational; they have both a physical structure and a mental structure that are parallel but not reducible to each other. An important factor is the conception of a striving (conatus) according to which everything strives to remain in its present state and, in body-mind unions, to increase their power of acting. Emotions are divided into passive and active. Passive emotions include confused evaluative representations of the physical states and their causes and active emotions include adequate representations. Active emotions are always positive because they are built on the basic emotions of desire and joy that increase the perception of vitality and physical power in accordance with Spinoza's metaphysical egoism. Passive emotions may also increase vitality but they are mostly negative, the basic negative emotion being sorrow, which disturbs the vitalizing power. In discussing the therapy of emotions, Spinoza mentions the traditional idea of redirecting one's attention, but he has other suggestions based on the idea of developing adequate thoughts about causes. The evaluation of Spinoza's proposals has divided the opinions of commentators, particularly the joyful acceptance of necessitarian metaphysics as a remedy for sorrow. Perler thinks that they make more sense than some people deem, provided that one agrees with Spinoza's naturalist determinism.”

6-8 mei Segundo Coloquio Internacional #Spinoza 2019

Voorafgaande aan het 2de Coloquio del Seminario Spinoza Mx dat op 28 en 29 mei in Mexico wordt gehouden [cf. blog], is er aan het Instituto de Investigaciones Filosóficas aan de UNAM, de Universidad Nacional Autónoma de México, dit tweede Spinoza-colloquium [cf.]

Volgende maand nieuwe editie van #Spinoza Antistress

In mei 2012 verscheen de eerste editie [cf. dit blog: "Spinozistische pilletjes tegen de stress" waarin ik niet bijster enthousiast kon zijn]. Het boekje is al meermalen herdrukt, maar komende maand verschijnt een nieuwe editie in nieuwe cover - van

Héloïse Guay de Bellissen, Spinoza antistress: En 99 pilules philosophiques. Editions de l'Opportun, mei 2019

Philosophe du bonheur, Spinoza est d’une aide précieuse quand il s’agit de trouver des solutions antistress. Ces 99 citations sont donc plus qu’efficaces pour chasser les idées noires et pour oublier l’angoisse générée par notre vie quotidienne.

Au fil des pages, les mots de Spinoza rayonnent et nous révèlent toute la bienveillance et toute la joie qu’ils renferment. Grâce à ce petit manuel philosophique pas comme les autres, les nuages du stress se dissipent et l’envie d’aller de l’avant s’impose à nous. Les craintes les plus tenaces s’évanouissent et redevenir soi-même devient alors une évidence. 

Pour retrouver sourire, joie de vivre, sérénité et réussir à positiver au quotidien, rien de tel que ces 99 pilules philosophiques prescrites par Spinoza ! 

Ook over #Spinoza in Justin E. H. Smith's Irrationality. A History of the Dark Side of Reason

Begin van de maand verscheen

Justin E. H. Smith, Irrationality. A History of the Dark Side of Reason. Princeton University Press, 2 apr. 2019 - 344 pagina's - books.google

Gisteren en vandaag workshop aan de Boston Universiteit over #Spinoza, Hume en Nietzsche

9 mei 2019 in Eindhoven lezing van Jan Snel over #Spinoza's vondst

Enige recente #Spinoza-illustraties

Spinoza-tekening van ene Logbird [cf], maar elders, op Shutterstock, toegeschreven aan Naci Yavuz [cf]

 

 

Vanavond in Cuma, Turkije, over #Spinoza van Bir Ahlak Karşıtının Etiği

Zoeken naar en #Spinoza vinden in Heidegger

 

Vandaag werd online geplaatst het artikel (nog niet op zijn academia.edu of zijn researchgate):

Kasper Lysemose, “The Force of Existence. Looking for Spinoza in Heidegger.” In: Sophia, International Journal of Philosophy and Traditions [Uitgever Springer]. pp 1–34

Abstract: In the perhaps most decisive reopening of philosophy in the twentieth century, Heidegger presented an existential analytic. This can be viewed as the highly complex analysis of one simple action: being-there (Dasein). In the paper at hand, a Spinozist interpretation of this action is proposed. This implies a shift in the Aristotelian conceptuality, which, to a large extent, informs Heidegger’s analysis. The action of being-there is not a movement from potentiality (δύναμις) to actuality (ἐνέργεια). It is a force of existence (vis existendi). However, this force is located right at the threshold between potentiality and actuality. Accordingly, it is not a matter of dismissing Aristotle’s concepts, but—with Heidegger—to observe carefully their deconstruction and pursue it to the point where these concepts become indistinct and where—beyond Heidegger—a Spinozian force of existence emerges.

Is being [das Sein] imparted to the individual modes [Weisen] in such a way that by this imparting [Mitteilung] it in fact parts itself out, although in this parting out [Verteilung] it is not partitioned [zerteilt] in such a way that, as divided, it falls apart and loses its proper essence, its unity? Might the unity of being lie precisely in this imparting parting out [mitteilende Verteilung]? And if so, how would and could something like that happen? What holds sway in this event [Was waltet in diesem Geschehen]? (These are questions after Being and Time!) (Heidegger (1995b, p. 25)—translation slightly modified.)

Heidegger, M. (1995b). Aristotle’s metaphysics Θ 1–3 (trans: Walter Brogan and Peter Warnek). Bloomington: Indiana University Press.

Ervaring met het lezen van #Spinoza's Ethica

#Spinoza-boeken in de veiling (naast GESCHIEDENIS v.d. WIJSBEGEERTE in Nederland)

Michael LeBuffe bracht zijn “Reason and Body in Spinoza’s Metaphysics” naar academia.edu

In dezelfde tijd waarin Michael LeBuffe werkte aan zijn boek Spinoza on Reason [Oxford University Press, 2018, cf. blog en blog over review] bracht hij ook een soort van samenvatting in

Michael LeBuffe, "Reason and Body in Spinoza's Metaphysics", in: Beth Lord (ed.), Spinoza's Philosophy of Ratio. Edinburgh University Press, 2018 – academia.edu

Prima artikel. Daar de lay out ervan niet goed op tablet te lezen is of te printen, heb ik er een document van gemaakt, waarmee dat wel kan. Ik vond het hoofdstuk die moeite waard: zie hier het PDF.

 

Cf. blog van 23 maart 2018 over Beth Lord (ed.), Spinoza's Philosophy of Ratio. Edinburgh University Press, 2018

Op komst Martin Lin's Being and Reason: an essay on #Spinoza's metaphysics.

Ik had dit bericht al in het blog van 6 december 2018 over Lin. Maar inmiddels geeft de uitgever de cover en een nieuwe datum van verschijnen van

Martin Lin, Being and Reason: an essay on Spinoza's metaphysics.  Bij Oxford University Press, 21 May 2019  (Estimated) – 224 pages

In Being and Reason, Martin Lin offers a new interpretation of Spinoza's core metaphysical doctrines with attention to how and why, in Spinoza, metaphysical notions are entangled with cognitive, logical, and epistemic ones. For example, according to Spinoza, a substance is that which can be conceived through itself and a mode is that which is conceived through another. Thus, metaphysical notions, substance and mode, are defined through a notion that is either cognitive or logical, being conceived through. What are we to make of the intimate connections that Spinoza sees between metaphysical, cognitive, logical, and epistemic notions? Or between being and reason? Lin argues against idealist readings according to which the metaphysical is reducible to or grounded in something epistemic, logical, or psychological. He maintains that Spinoza sees the order of being and the order of reason as two independent structures that mirror one another. In the course of making this argument, he develops new interpretations of Spinoza's notions of attribute and mode, and of Spinoza's claim that all things strive for self-preservation. Lin also argues against prominent idealist readings of Spinoza according to which the Principle of Sufficient Reason is absolutely unrestricted for Spinoza and is the key to his system. He contends, rather, that Spinoza's metaphysical rationalism is a diverse phenomenon and that the Principle of Sufficient Reason is limited to claims about existence and nonexistence which are applied only once by Spinoza to the case of the necessary existence of God.

#Spinoza-schilderij van Helma Coumans

Helma Coumans, Baruch Spinoza uit de serie dwarse pegels, Olieverf op doek, 50x60

Wim Klever is onbekend met #Spinoza's TTP-vertaling van Karel D'huyvetters

Zie recensie van C.S.M  Rademaker, W. Klever, Definitie van het christendom. Spinoza's Tractatus theologico-politicus opnieuw vertaald en toegelicht; in: BMGN - Low Countries Historical Review, Volume 115 - Issue 4 - 2000, pp 610-11 - cf. en PDF of PDF

Spinoza-tekening bij 2do Coloquio del Seminario #Spinoza Mx

In het affiche van de aankondiging van 't 2do Coloquio del Seminario Spinoza Mx dat ik in het blog van 18 februari 2019 bracht, stond deze tekening links, waarbij het linkerdeel was afgesneden. Onlangs brachten ze op hun twitterpagina het affiche van het hele programma van het colloquium dat op 29 en 30 mei a.s. in Mexico wordt gehouden. Daarop was de tekening rechts geplaatst en nu rechts afgesneden. Door die twee samen te brengen, kon ik de tekening bijna geheel reconstrueren.

Wim Klever’s review van Edwin Curley (ed., tr.), The Collected Works of #Spinoza

Een paar dagen geleden bracht Wim Klever deze tweet met bijlagen. In de bijgevoegde tekst die ik hieronder in iets groter formaat zal brengen, schrijft hij:

“On my 88th I now realize that I never saw a professional review of this top product of scolarship [sic] and therefore feel a calling to take this task here on my shoulders and give a short assessment.”

Hoewel ik weet dat hij regelmatig nog dit blog bezoekt, is hem kennelijk mijn blog van 26 februari 2018 ontgaan: “Op NDPR vandaag Steenbakkers’ review van Curley’s The Collected Works of Spinoza.” Of misschien speelt er nog iets ergers …

 

Pasen: Christus' opstanding vatte #Spinoza allegorisch op

Hoewel Spinoza in het 7e hoofdstuk van de TTP zijn ernstige bezwaar uitte tegen het  allegorisch lezen van de Bijbel door Maimonides, had hij in de brief die hij op 7 febr. 1676, een jaar voor zijn dood, aan Oldenburg schreef, geen enkele moeite met allegorisch lezen van de hoofdboodschap van het Nieuwe Testament. De apostelen konden dit wel zo geloofd hebben en de evangelisten het zo opgeschreven, maar wat onmogelijk is (uit de dood opstaan) kan niet letterlijk waar zijn.
Pasen is dus - Spinozistisch gezien - het vieren van een allegorie!

29 april 2019: Edwin Curley on #Spinoza, the Enlightenment, and Religious Liberty

#Spinoza’s Droom [7]

Droomscene uit Perle Hessing, Scenes from Spinoza’s Life (1977) -
zie onder het hele schilderij

 

Begin 2016 had ik een reeks blogs over de droom van Spinoza: 1, 2, 3, 4, 5, 6. En ook het blog van 14-12-2015: “Spinoza & ras” gaat in op Spinoza’s droom.

Onlangs bracht Michael A. Rosenthal zijn gedegen artikel over dit onderwerp naar academia.edu:

• Michael A. Rosenthal, "The Black, Scabby Brazilian". Some thoughts on race and early modern philosophy.” In: Philosophy and Social Criticism, 31 (2), 211-221 (2005) [PDF op academia.edu]

Abstract: When Spinoza described his dream of a ‘black, scabby Brazilian’, was the image indicative of a larger pattern of racial discrimination? Should today’s readers regard racist comments and theories in the texts of 17th- and 18th-century philosophers as reflecting the prejudices of their time or as symptomatic of philosophical discourse? This article discusses whether a critical discussion of race is itself a form of racism and whether supposedly minor prejudices are evidence of a deeper social pathology. Given historical hindsight, we may read such discussion of race in early modern philosophy as a sign of the incipient struggle against prejudice, a sign that we can recognize and use in the struggles of our own time.

H.H. ter Balkt schreef gedicht over Adriaan Koerbagh, de vriend van #Spinoza

Het gedicht kwam voor in de reeks "Laaglandse Hymnen" in: Parmentier. Jaargang 8 (1997-1998) [cf. DBNL]

Zie ook:
Gaston Franssen, Vuur met vuur bestrijden. Over de poëzie van H.H. ter Balkt, in: DW B, literair tijdschrift [html, of PDF]

Om de cover: Denis Collin, Libre comme #Spinoza

Denis Collin, Libre comme Spinoza. Une introduction à la lecture de l’'Éthique. Max Milo Editions, September 4, 2014 - 285 pages 

Introduction

"Goede Vrijdag" besteed aan studiedag over: Descartes en #Spinoza

Anne Conway (1631-1679) zou ze #Spinoza's werk hebben gelezen? [2]

Op 31-03-2015 had ik het blog: "Anne Conway (1631-1679) zou ze Spinoza's werk hebben gelezen?" Daarin uitte ik mijn twijfel over het in de vraag gestelde.

Sarah Hutton schreef het korte lemma over haar in THE CAMBRIDGE DICTIONARY OF PHILOSOPHY, second edition, 1999. Ik neem het hier over ter nadere inleiding van

Conway, Anne (c.1630–79), English philosopher whose Principia philosophiae antiquissimae et recentissimae (1690; English translation, The Principles of the Most Ancient and Modern Philosophy, 1692) proposes a monistic ontology in which all created things are modes of one spiritual substance emanating from God. This substance is made up of an infinite number of hierarchically arranged spirits, which she calls monads. Matter is congealed spirit. Motion is conceived not dynamically but vitally. Lady Conway’s scheme entails a moral explanation of pain and the possibility of universal salvation. She repudiates the dualism of both Descartes and her teacher, Henry More, as well as the materialism of Hobbes and Spinoza. The work shows the influence of cabalism and affinities with the thought of the mentor of her last years, Francis Mercurius van Helmont, through whom her philosophy became known to Leibniz. S.H.

Vandaag wees Ferdie Fluitsma mij op dit artikel dat vorige maand verscheen:

Nastassja Pugliese, "Monism and individuation in Anne Conway as a critique of Spinoza." In: British Journal for the History of Philosophy | 01 March 2019 | [cf. tandfonline, het PDF is al te vinden op BookSC]

ABSTRACT In chapter IX of the Principles, Anne Conway claims that her metaphysics is diametrically opposed to those of Descartes and Spinoza. Scholars have analyzed her rejection of Cartesianism, but not her critique of Spinoza. This paper proposes that two central points of Conway’s metaphysics can be understood as direct responses to Spinoza: (1) the relation between God, Christ, and the creatures in the tripartite division of being, and (2) the individuation of beings in the lowest species. I will argue that Conway, in criticizing Spinoza’s identification between God and nature, defends a paradoxical monism, and that her concept of individuation is a reductio ad absurdum of Spinoza’s criterion of identity in the individuation of finite modes.

Frans boek op komst over lust bij #Spinoza

Over bijna een maand verschijnt

Juan Vicente Cortés, La notion de jouissance chez Spinoza. Essai de reconstruction conceptuelle. Éditions de la Sorbonne, 16/05/2019

 

 

Een Spinoza Symposium dat niet over #Spinoza zal gaan!

Voor studenten Biomedische Wetenschappen aan de universiteit van Utrecht wordt op woensdag 24 april 2019, van 17.00 tot 20.00 uur, in Utrecht een Spinoza Symposium gehouden, waarop vier Spinozaprijswinnaars hun baanbrekende onderzoek presenteren. [Cf.]

Vandaag verscheen in Italië: Marco Iannucci, Libertà, politica e religione in #Spinoza

Marco Iannucci, Libertà, politica e religione in Spinoza. Saggio sul «Trattato teologico-politico» e sul «Trattato politico». Mimesis, 18 aprile 2019 - 279 pagine [amazon]

NDPR-review door John Grey van Michael LeBuffe, #Spinoza on Reason

Na Alexander Douglas's review in Mind van mei 2018, is er nu een gedegen review van John Grey in de NDPR

Grey eindigt met: "LeBuffe's work beautifully illuminates the underlying unity of Spinoza's conception of reason -- and reason is the beating heart of Spinoza's philosophy."

Cf. blog van 24 november 2017: "Het nieuwe boek van Michael LeBuffe - Spinoza on Reason - is uit"

Rebecca Goldstein's Betraying #Spinoza pas in november 2019 in het Zweeds

#Spinoza-museum in Rijnsburg organiseert wisselexpositie over Adriaen Koerbagh

Op de website van de VHS is sinds vandaag te lezen:

Koerbagh tentoonstelling in trek

De expositie over Adriaen Koerbagh, die het Spinozamuseum in Rijnsburg gaat organiseren van 15 november 2019 - 15 maart 2020 is de eerste wisseltentoonstelling die de Vereniging het Spinozahuis voor haar rekening neemt. Zij is dan ook nadrukkelijk bedoeld om met winterexposities ervaring op te doen.
Het concept dat de presentatiecommissie samen met Hannah Laurens heeft ontwikkeld blijkt tot hun vreugde in trek bij andere musea. Het begint erop te lijken dat deze expositie vervolgens zal staan in Museum Ambassade van de Vrije Geest aan de Keizersgracht 123 in Amsterdam. Daarna gaat hij hoogst vermoedelijk naar Museum Elisabeth Weeshuis in Culemborg.
Misschien was dit wel te verwachten. Immers Adriaen Koerbagh werd in Amsterdam geboren en stierf daar ook in het Rasphuis. En hij zag zich gedwongen naar Culemborg te vluchten. In Rijnsburg staan we ervoor open om tegen een redelijke doch bescheiden vergoeding de expositie in het Noorden, Oosten en Zuiden van het land door te laten reizen. Adriaen Koerbagh is er interessant genoeg voor.

Info bij penningmeester@spinozahuis.nl   

Cf. ook blog van 5 januari 2018: "Culemborgse Hannah Laurens over Adriaen Koerbagh: radicaal in vrijstad Culemborg"

#Spinoza bekritiseerd door Henry More, de Cambridge Platonist

Op 3 & 4 juni 2018 zullen aan de Faculty of Divinity/Clare College van Cambridge University workshops worden gehouden over de Latijnse werken van Henry More.

[Uit de prospectus:] Henry More was by far the most prolific writer among the Cambridge Platonists. His magisterial Opera Philosophica of 1679, now being edited and translated into English on the AHRC-funded project Cambridge Platonism at the Origins of the Enlightenment, contains some of his most seminal writings, including his influential critiques of Baruch de Spinoza, Jacob Boehme and Isaac de Luria. The interdisciplinary Workshops on the Latin Works of Henry More, organized by the Universities of Cambridge and Bochum, provide first analyses of these newly-edited and newly-translated texts from a variety of historical, philosophical and theological perspectives.

I. Concepts of God and Man in Henry More’s Critique of Spinoza

Spinoza-Opera-portret van onbekende kunstenaar, ca. 1680 (uitsnede)                           Henry More, ets en gravure door William Faithorne, 1675 (uitsnede)

 

More’s refutations of Spinoza’s Theological-Political Treatise and Ethics provide a comprehensive rebuttal of the Dutch rationalist’s monism of substance and striving on the basis of his mature Christian Platonism. Insisting upon God’s goodness and man’s free will as corollaries of divine perfection, More delineates a deeply original panentheism of space in which the whole of reality, whether intellectual or material, is viewed as extended.

Part I: Baruch de Spinoza and the Cambridge Enlightenment [3rd June, Clare College]

Part II: More’s Anti-Spinozistic Writings: The Ad V.C. Epistola altera, the Scholia and the Confutatio

In juni workshops over de kritiek van Cambridge Platonist Henry More op #Spinoza

Spinoza-Opera-portret van onbekende kunstenaar, ca. 1680 (uitsnede)                           Henry More, ets en gravure door William Faithorne, 1675 (uitsnede)

Ferdie Fluitsma gaf mij - en nu dus ons - deze link naar het Programma-PDF.

Edwin Curley’s #Spinoza’s Metaphysics. An Essay in Interpretation - vijftig jaar! [2]

Zoals ik in het vorige blog over het feit dat vijftig jaar geleden verscheen

Edwin M. Curley, Spinoza's Metaphysics. An Essay in Interpretation [Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1969] al aankondigde, breng ik hier enige teksten van

Michael della Rocca die in zijn Spinoza (2008), met name in het tweede hoofdstuk, “The Metaphysics of Substance,” uitgebreid ingaat op de benadering van Curley, die hij enerzijds gebruikt, maar er anderzijds zijn eigen – meer idealistische - interpretatie aan toevoegt.

Nadat hij in §1 uitgebreid Descartes’ opvatting over substantie heeft behandeld, in §2 Spinoza’s andere opvatting heeft behandeld en in §3 Spinoza’s argument voor substantie monisme, bespreekt hij in § de modi, eerst weer zoals Descartes die zag en vervolgens de benadering van Spinoza, waarbij hij Curley’s interpretatie betrekt:

Edwin Curley’s #Spinoza’s Metaphysics. An Essay in Interpretation - vijftig jaar!

N.a.v. het feit dat zijn invloedrijke boek over Spinoza’s Metaphysics vijftig jaar geleden verscheen, besteed ik er hier graag aandacht aan (en verschaf ik links naar PDF’s van de hoofdstukken die op BookSC zijn geplaatst.). Edwin Curley heeft zich het grootste deel van zijn leven bezig gehouden met de studie van Spinoza, zoals hij op zijn pagina bij de universiteit van Michigan, waarvan hij emeritus professor is, schrijft.

Nadat hij in 1963 promoveerde op Spinoza, verscheen van hem zes jaar later:

Edwin M. Curley, Spinoza's Metaphysics. An Essay in Interpretation. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press, 1969, 190 pagina's – [div. reprints, o.a. in, 1985, 2013]

Tabel of Contents [PDF]

1 The Definitions of Substance and Mode [PDF]

The Bayle-Joachim Interpretation

The Wolfson Interpretation

Notes Toward a New Interpretation of Spinoza's Definitions

2 The Causality of God 44 [PDF]

First Thoughts and Difficulties

The Model Metaphysic

Application of the Model Metaphysic to Spinoza

The Interpretation of the Definitions of Substance and Mode

Objections and Replies

3 Necessity 82 [PDF]

Every Truth Is a Necessary Truth

In What Sense Every Truth Is a Necessary Truth

Why Every Truth Is a Necessary Truth

Is the Actual World the Only Possible World?
Objections and Replies Again

4 The Divine Attributes 118 [PDF]

Thought and Extension

Of the Unknown Attributes of God

Postscript 154 [PDF]

Notes 161 [PDF]

Index 173 [PDF]

Hier is dan het interview van Tjip de Jong met Maarten van Buuren over #Spinoza

 

Aangekondigd in het blog van 1 april 2019
[ik keek er ten onrechte enigszins bevreesd naar uit. Je hoort hier van hem wat Spinoza met hem doet en voor hem betekent]

15 mei 2019 workshop in Groningen: #Spinoza and Spinozism. Then and Now

Het wordt druk op 15 mei 2019. Dan zal Steven Nadler spreken in Amsterdam [cf. vorige blog] en die dag vóór zijn promotie [cf. blog van 4 april] organiseert Oberto Marrama een Workshop: Spinoza and Spinozism. Then and Now. [Cf. en PDF progr.] Daarop zullen onder anderen spreken degenen die zitting hebben in zijn promotiecomité:

Syliane Malinowski-Charles, Supervisor, External person

Michael Della Rocca, Assessment committee, External person
Susan James, Assessment committee, External person

Gezien via deze tweet:

Met het oog op een bepaalde bezoeker van dit blog wijs ik erop dat
Syliane Malinowski-Charles zal spreken over: “Are there degrees of consciousness in Spinoza?”

Haar boek, bewerking van haar PhD-thesis, heeft ze in z'n geheel op academia.edu gezet:

Syliane Malinowski-Charles, Affects et conscience chez Spinoza. L’automatisme dans le progrès éthique. Hildesheim - Zürich - New York: Georg Olms Verlag, 2004, pp. 257.

15 mei 2019 lezing prof. Steven Nadler over Menasseh ben Israel en #Spinoza

[Dit nieuws had ik al in het blog van 1 december 2018, maar toen had het MbII het nog niet]

#Spinoza als wetenschapper

In vervolg op het blog van 10-03-2015 “Marjorie Grene (1910 – 2009) bundelde Spinoza (en maakte een vergelijking tussen Sartre en Spinoza)”, waarin uiteraard ook het volgende boek dat zij co-editeerde

Marjorie Grene & Debra Nails (eds.), Spinoza and the Sciences. Dordrecht etc.: D. Reidel Publishing Company [Boston Studies in the Philosophy; nu Springer], 1986

kan ik inmiddels melden dat ik ontdekte dat het boek als PDF geüpload staat bij BookSC.

In dat blog had ik ook de TOC, die ik hier nog eens breng.

Hoor over #Spinoza ook eens van een ander

SPINOZA from Abdalla on Vimeo.

Filosofe Esther Didden, organisator van De Nacht van de Filosofie in Den Haag, bij het standbeeld van #Spinoza

Vanavond is de Nacht van de Filosofie in Den Haag met als thema: Ik stuntel, dus ik ben [cf.]. Het AD heeft er vandaag een artikel over, waarbij deze foto [© Peter Franken], waarvoor Esther over het hek is gestunteld en dus even bij Spinoza is. Zo komt Spinoza [anders dan in 't programma] ook een beetje aan bod.

De kritische profeet Jeremia had wel iets van #Spinoza

Jeremia was een fel criticus van de politiek-religieuze verhoudingen in het koninkrijk Juda, die uiteindelijk leidden tot de val van Jeruzalem in 587 v.Chr. Hoor hier tussen de delen van “Musica super Threnos Jeremiae Prophete” door, zijn tweede klaagzang over Jeruzalem,  gedeclameerd door Johanna van der Heyden.  

Een aantal jaren had de Belgische klassieke zender Klara het programma Visioenen, waarin religieuze muziek volgens het kerkelijk liturgisch jaar werd gebracht. Ik heb daar vaak met genoegen naar geluisterd en er vaak opnamen van gemaakt die ik op CD zette. Zo nam ik op 6 april 2003 het programma op dat gewijd was aan de 5^e zondag van de veertigdagentijd (net als de afgelopen zondag dat was).
 

Daarin werden onder meer de drie delen gebracht van Musica super Threnos Jeremiae Prophete van Tiburtio Massaino (ca.1550 - ca.1609), gebracht van de CD: Lamentations from the Renaissance, die het Huelgas Ensemble o.l.v. Paul van Nevel in maart 1999 had uitgebracht (de opnamen waren van 1997). Het bijzondere was dat elk deeltje vooraf werd gegaan door een deel van de tweede klaagzang van Jeremias, gedeclameerd door Johanna van der Heyden (in dat programma, niet op de CD).

Dit beschouw ik als een heel bijzondere opname die m.i. heel goed thuishoort in dit Spinoza-blog.

Maarten van Buuren is dé expert als het over #Spinoza gaat.

Hoor 't van een deskundige, De Vries Van Stockum Haarlem , die gisteren, 10 april 2019, deze tweet de wereld in zond:

Via de 2012-NWO-Spinozapremie is #Spinoza betrokken bij het eerste beeld van een zwart gat

De persconferentie in Brussel op 10 april 2019, een van de zes in de wereld simultaan gehouden persconferenties.

Er is #Spinoza Dubbelbock

Dit speciaalbier wordt gebrouwen door de Berging Brouwerij in Purmerend en is verkrijgbaar bij Eetcafé Spinoza & Drankenspeciaalzaak Jelle in Leeuwarden.
Zie ook blog van 5 juni 2018: Speciaal gebrouwen voor Eetcafé Spinoza: Spinoza Weizen