Hoe bijzonder
het artikel van Wim Goris, “Een plaats voor Spinoza’s ultimi barbarorum,” [cf. vorige blog] is, blijkt als je kijkt naar hoe anderen
over dat onderwerp schreven. Ik geef hier drie voorbeelden
[1] Michael
Della Rocca heeft in zijn Spinoza [2006] deze passage, waarin blijkt dat hij
Spinoza’s behoefte om een plakkaat met “Ultimi barbarorum” op te hangen als een
passionele ziet:
[2] Volgens Lewis S. Feuer, Spinoza and the Rise of Liberalism [1987] beïnvloedde de moord op de gebroeders De Witt Spinoza’s kijk op de democratie in ongunstige zin:
[Het lijkt in deze passage alsof Feuer meende dat de moord op de De Witten in Amsterdam had plaatsgevonden.]
[3] Wiep van Bunge, geeft in het zesde hoofdstuk, “The Politics of the Passions,” in zijn Spinoza Past and Present. Essays on Spinoza, Spinozism, and Spinoza Scholarship [Brill, 2012], uitgebreid informatie over het verhaal van Leibniz, maar geeft diverse redenen (vanuit Spinoza’s filosofie), waarom hij aan de geloofwaardigheid en relevantie ervan twijfelt.
[3] Wiep van Bunge, geeft in het zesde hoofdstuk, “The Politics of the Passions,” in zijn Spinoza Past and Present. Essays on Spinoza, Spinozism, and Spinoza Scholarship [Brill, 2012], uitgebreid informatie over het verhaal van Leibniz, maar geeft diverse redenen (vanuit Spinoza’s filosofie), waarom hij aan de geloofwaardigheid en relevantie ervan twijfelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten