Alain Badiou over #Spinoza [3]

In 1998 verscheen van Alain Badiou Court traité d’ontologie transitoire, waarin hij de link tussen wiskunde en ontologie onderzoekt. Dat bevatte het hoofdstuk “L'ontologie fermée de Spinoza” [Paris: Seuil, 1998, pp. 73-93]. Dit hoofdstuk verscheen als “Spinoza's Closed Ontology” in vertaling in Alain Badiou, Briefings on Existence: A Short Treatise on Transitory Ontology [State University of New York Press, 2006] en in Alain Badiou, Theoretical Writings [A&C Black, 2004; reprint Bloomsbury Academic, 2015].

Het is geen eenvoudig artikel. Badiou geeft een uitgebreide analyse van "intellectus". Anders dan het attribuut (absoluut) denken (cogitatio) is intellect een modus van denken. Hij gaat na hoe het oneindige, resp, eindige intellect werkt / welke functie en welke ontologische status het heeft (ze hebben) binnen Spinoza's filosofie .
In die analyse onderscheidt hij bij Spinoza 3 soorten relaties:
veroorzaking en impliciet
koppeling (idea en 't object ervan veroorzaken elkaar niet, maar zijn aan elkaar gekoppeld - p. 86, 87);
inclusie ('t eindig intellect maakt deel uit van het oneindig intellect, maar wordt daardoor niet veroorzaakt).
Hier volgt dat hoofdstuk.