Of
het gedicht Spinoza van Gerrit Achterberg [cf. blog] ooit in het Engels is vertaald, wist ik aanvankelijk niet.
Op de pagina over Gerrit Achterberg op Schrijversinfo.nl
is een hele lijst vertaald werk opgenomen, maar om welke gedichten het gaat,
wordt daarbij niet duidelijk.
In
Schrijversprentenboek 21 over Gerrit Achterberg dat in 1981 verscheen en bij de
DBNL gedigitaliseerd staat, is te lezen: “In Canada verschijnt Coming after, An anthology of poetry
from the Low Countries, by Adriaan J. Barnauw, waarin voor het eerst werk van
Achterberg in vertaling is opgenomen. Bij zijn poëzie raken in de loop van de
jaren allerlei vertalers betrokken; onder zeer velen: Dolf Verspoor (Frans),
Robert Wolfgang Schnell (Duits), James Brockway en James S Holmes (Engels),
Francisco Carrasquer (Spaans).”
Maar of één van hen ooit Spinoza heeft meegenomen, is niet duidelijk.
Maar of één van hen ooit Spinoza heeft meegenomen, is niet duidelijk.
Maar
dan biedt Google mij de volgende uitgave aan: Gerrit Achterberg, Gedichten, Historisch-kritische
uitgave verzorgd door P.G. de Bruijn, Deel 3a Apparaat. Den Haag: Constantijn
Huygens Instituut, 2000 [PDF]. Daarin staat bij het gedicht Spinoza niet vermeld dat
het ooit is vertaald. Als dat wel het geval zou zijn, zou dat daar vermeld
zijn. Kortom, dit blog komt met een primeur…
Naar
aanleiding van het naar dit blog halen van het Corpus Poeticum Spinozanum herinnerde Adèle Meijer zich dat ze zich
ooit aan een vertaling heeft gewaagd. Wij zijn beiden van mening dat het goed is
dat dit fraaie gedicht, mogelijk door Achterberg geschreven bij de gedenksteen
bij de Nieuwe Kerk in Den Haag of met die in gedachte, aan de Engelstalige
wereld ter kennis wordt gebracht. Gedicht en vertaling naast elkaar.
Spinoza
Diep in de deken van de tijd ligt gij gebed, niets onderscheidt u van de grond, die u omvat, alsof gij nimmer lichaam had. Volgens de wet van Lavoisier doet gij op deze wijze mee aan de bestendiging der stof, die gij met denken overtrof. Maar beide attributen Gods doordringen nog elkander: trots gaat gij door mijn geheugen heen en nergens zijt gij hier van steen.
Gerrit Achterberg
(uit Sphinx, 1946) |
Spinoza
Bedded deeply in the blanket of time nothing distinguishes this body of thine from the soil by which it is clad as if a body you never had. According to the Law of Lavoisier you are participating in this way for matter to endure and ever last which by thinking you surpassed. Yet, both attributes of God still each other permeate: you will be proudly crossing my mind never here of stone of any kind. Gerrit Achterberg (from: Sphinx. 1946) Transl. Adèle Meijer |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten