Ik
wijs gaarne op een boeiend, maar m.i. iets te arrogant artikel van
Landon
Frim & Harrison Fluss, “Substance Abuse: Spinoza contra Deleuze.”Draft van
artikel in EPOCHE: A JOURNAL FOR THE HISTORY OF PHILOSOPHY Volume 23,
Issue 1 [Fall 2018], 191-217
Abstract:
This paper will set out in plain language the basic ontology of “Deleuze’s
Spinoza”; it will then critically examine whether such a Spinoza has, or indeed
could have, ever truly existed. In this, it will be shown that Deleuze’s
reading of Spinoza involves the imposition of three interlocking, formal
principles. These are (1) Necessitarianism, (2) Immanence, and (3) Univocity.
The uncovering of Deleuze’s use of these three principles, how they relate to
one another, and what they jointly imply in terms of ontology, will occupy Part
1 of this paper. The critique of these principles from a Spinozist perspective,
i.e. that their use by Deleuze is incompatible with Spinoza’s own metaphysics,
will occupy Part 2 of this paper. [PDF cf. academia.edu en academia.edu ]
De
auteurs geven een boeiende samenvatting van “Deleuze’s “eccentric” reading of
Spinoza” - of “Deleuze’s heretical readings” en ze stellen dat “Deleuze
cannot, in fact, make Spinoza say all that he wants him to say.” Interessant is
hoe ze b.v. Deleuze een «
“monadizing” of the modes”»
verwijten.
Maar
pas op als ze in het tweede deel van hun artikel hun kritiek op Deleuze geven, beginnend
bij zijn benadrukking van ‘univocity’, dan geven ze er blijk van Spinoza’s
scholium bij 1/17 (dat over de blaffende hond en ’t sterrenbeeld Hond] volstrekt
niet begrepen te hebben, en ontlenen ze daaraan dat Spinoza van ‘equivocity’
zou zijn uitgegaan. Volstrekt onjuist. Ook als ze later schrijven “However,
Spinoza rejects “univocity,” if this entails the stronger claim that “God
causes things in the same sense that he causes himself.” (as Deleuze says at
other times.” [Deleuze, Expressionism,
180, 332.] [ p.29], gaan ze voorbij aan wat Spinoza zelf hierover zegt in 1/25s
in letterlijk dezelfde bewoordingen: “in de zin waarin men God de oorzaak van zichzelf
noemt, is hij ook de oorzaak van alle dingen.”
____________
Iets
over de auteurs (ik houd hier vast wat ik vond toen ik hen wat nader wilde leren kennen):
Landon
Frim & Harrison Fluss, Radical Enlightenment: Aliens, Antisemitism, and
Academia [1 & 2] [Cf.]
Harrison
Fluss is a corresponding editor with Historical Materialism and a lecturer in
philosophy at St. John's University and Manhattan College [Cf.]
Harrison
Fluss, Materialism, postmodernity, and Enlightenment. 21 maart 2018 [Cf.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten