dinsdag 3 april 2018

Gabriel Albiac’s “De lege synagoge” verscheen nooit in ’t Nederlands - #spinoza


Ineens viel me nu de volgende passage op in de recensie door Guadalupe González Diéguez in de NDPR van het boek van Ivan Segré, Spinoza: The Ethics of an Outlaw [2017], waaraan ik eerder voorbij was gegaan:
In this regard, the lack of reference by either Segré or Milner to the excellent work by Albiac, La synagogue vide, is striking. In his book, Albiac discusses in detail the Sabbatian movement in relation to Spinoza, reaching a conclusion similar to Segré's. Rather than making Spinoza a hidden follower of Sabbatai, Albiac describes their tasks as "rigorously inverse" (p. 436). Dat gaat dus over dit boek

Gabriel Albiac, La sinagoga vacía: Un estudio de las fuentes marranas del spinozismo. Madrid: Hiperión, 1987. - 558 pp. - (Libros Hiperión #100). Het werk kreeg in 2013 een herziene en uitgebreide editie: Madrid: Tecnos Editorial, 2013. - XIII, 660 p. (Ventura abierta.) – een prijzig boek, $140.93 vogens Amazon

Het boek won in 1988 de Nationale Essay Prijs. Het werd – uiteraard wel – in het Frans vertaald en door PUF in 1994 uitgegeven. Ik neem hier de korte recensie van Jean Borel over die verscheen in de Revue des Sciences Religieuses, tome 69, fascicule 3, 1995. Théologie pratique et/ou pastorale [gearchiveerd bij Persée.fr]


Herman De Dijn had een eveneens korte recensie in het Tijdschrift voor Filosofie [56ste Jg., #2 (juni 1994), pp. 385-386
Gabriel ALBIAC, La synagogue vide. Les sources marranes du spinozisme. Traduit de l'espagnol et du portugais par Marie-Luce Copete et Jean-Frédéric Schaub. Paris, Presses Universitaires de France, 1994, 21,5 x 15, 482 p., FF 298,-.
Dit boek is de Franse vertaling van een eerder ( 1987 ) in Spanje gepubliceerde en gelauwerde studie over de marraanse bronnen van Spinoza. Het bevat fascinerende delen over de marraanse achtergronden in Spinoza's denken, en over de discussies in de Amsterdamse joodse gemeenschap in de eerste helft van de 17de eeuw (met figuren als Pereyra, Orobio de Castro, Menasseh ben Israël, Uriel da Costa, Juan de Prado, enzovoort). Tegelijk treedt de auteur over deze problematiek in discussie met andere publicisten (zoais I. S. Revah, A. M. Vaz Diaz, J. -P. Osier, P. Vernière, enzovoort). Veel aandacht wordt besteed aan tragische figuur van Juan de Prado (ook Spinoza's filosofie wordt hier geïnterpreteerd als een radicaal anti-religieus en tragisch denken). De meer historische passages worden afgewisseld door of vermengd met nogal wilde speculatieve beschouwingen over Spinoza's denken, sterk geïnspireerd onder meer door Marx, Deleuze, Negri. Het boek wemelt van buitengewoon interessante uittreksels uit documenten en getuigenissen en van allerlei interessante citaten in verband met het onderwerp. De bibliografie bevat interessante afdelingen betreffende manuscripten en gedrukte bronnen in verband met de behandelde problematiek. H. De Dijn
* * *

Ter gelegenheid van de vijfentwintigste verjaardag van de eerste editie gaf de uitgever nog eens dit signalement bij deze foto van de auteur 25 jaar later bij de eerste cover - ik heb de tekst erbij gevoegd.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten