Vandaag
is Paul Vlas begraven. Hij overleed vrijdag 23 maart plotseling op 90-jarige
leeftijd. Ik heb hem enige jaren meegemaakt, als lid van de Spinoza Kring
Limburg en hem als een goede vriend leren kennen. Met name ook in de periode dat ik
ziek werd een jaar geleden, heeft hij me enige malen in het ziekenhuis en later
zelfs in het verpleeghuis in Zeist opgezocht. Ik zal dat niet vergeten. Door de
situatie waarin ik tegenwoordig verkeer, was ik tot mijn spijt vandaag niet in de gelegenheid zijn
uitvaart in Heerlen mee te maken.
Ik
heb er behoefte aan hem te gedenken en doe dat door hier het gezang aan hem op
te dragen van Jacob Handl / Jacobus Gallus (1550-1591), “Ecce, quomodo moritur
iustus.” Ik koos de uitvoering door de Slovenski madrigalisti, gedirigeerd door
Prof. Janez Bole die het koor in 1987 oprichtte. Het komt van hun album musica noster amor dat in 1990 in
Slovenië opgenomen is.
Het
is een stuk dat typisch in deze periode thuis hoort. Het werd in Bach’s tijd in
Leipzig opgevoerd. Ook na de Matthäus Passion die gisteren in Naarden werd
uitgevoerd door de Nederlandse Bach Vereniging o.l.v. Jos van Veldhoven, werd
dit begrafenismotet gezongen. Hier nu dus voor Paul Vlas.
Tien dagen later, op 10 apr. 2018, plaatste iemand dit motet zoals het gezongen werd in Naarden na het slotkoor van de Matthäus Passion, waarnaar ik hierboven verwees, op YouTube. Ik haal ook dat hier naar binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten