dinsdag 21 augustus 2018

De ‘katholieke’ Spinoza-studie van Graeme Hunter die #Spinoza als een radicale christen interpreteerde


In vervolg op ‘t vorig blog zie ik aanleiding om het hier over de enigszins aparte Spinoza-studie van Graeme Hunter te hebben.

Graeme Hunter is a professor of philosophy at the University of Ottawa in Ottawa, Ontario. He is a historian of philosophy who publishes for the most part on philosophers of the Early Modern Period. His latest book (2012 and 2013) is on Pascal. He has also written or edited books on Spinoza and Leibniz and is currently doing research toward a book on Descartes.  [Cf.]
Hij schrijft veel artikelen in Touchstone, A Journal of Mere Christianity [cf.], en op basis van zijn werk stelde J. Martin Bac vast: “Hunter interprets Spinoza as a radical Christian.” [1] Daarmee wordt zijn werk wat mij betreft niet afgeserveerd – ik krijg de indruk dat hij een zinvolle kijk toevoegt aan de tegenwoordig dominante kijk op Spinoza (als atheïst, secularist), maar hij heeft de neiging Spinoza enigszins scheef te lezen.
Het boek dat hij over Spinoza redigeerde was Spinoza. The Enduring Questions, waarover het vorige blog ging.

Op het 5e hoofdstuk, Manfred Walther, Spinoza's Critique of Miracles: A Miracle of Criticism? pp. 100-112 in Spinoza. The Enduring Questions ging de editor tien jaar later in, in
Graeme Hunter, “Spinoza on Miracles”, International Journal for Philosophy of Religion 56 (2004), p. 41-51. [ cf & PDF]
Tussen haakjes: weer tien jaar later ging Herman De Dijn nog eens op beide essays in:
Herman De Dijn, “Miracles and the distinction between philosophy and theology”, in: Quentin Landenne & Tristan Storme (eds.), L’actualité du Tractatus de Spinoza et la question théologico-politique. Bruxelles, Editions de l’Université de Bruxelles, 2014, p. 93-103. [[PDF]

Graeme Hunter, "Spinoza: A Radical Protestant?" In: Elmar J. Kremer & Michael J. Latzer (Eds.), The Problem of Evil in Early Modern Philosophy  (2001) pp. 49-65. Cf. daarover blog van 25 juli 2017 “Spinoza over goed en kwaad.”
Dit thema heeft hij nog eens verder uitgewerkt in wat als zijn hoofdwerk over Spinoza kan worden beschouwd:
 
Graeme Hunter, Radical Protestantism in Spinoza’s Thought. Routledge, January 28, 2005 – books.google
Spinoza is praised as a father of atheism, a precursor of the Enlightenment, an 'anti-theologian' and a father of political liberalism. When the religious dimension of Spinoza's thought cannot be ignored, it is usually dismissed as some form of mysticism or pantheism. This book explores the positive references to Christianity presented throughout Spinoza's works, focusing particularly on the Tractatus Theologico-politicus. Arguing that advocates of the anti-Christian or un-Christian Spinoza fail to look beyond Spinoza's ethics, which has the least to say about Christianity, Graeme Hunter offers a fresh interpretation of Spinoza's most important works and his philosophical and religious thought. While there is no evidence that Spinoza became a Christian in any formal sense, Hunter argues that his aim was neither to be heretical nor atheistic, but rather to effect a radical reform of Christianity and a return to simple Biblical practices. This book presents a unique contribution to current debate for students and specialist scholars in philosophy of religion, the history of philosophy and early modern history. [Amazon]
Een uitgebreid en gedegen review hiervan door Travis L. Frampton in Ars Disputandi, Volume 6 #1, (2006), pp. 171-174  [PDF] – lezing aanbevolen!
Ook is er een review door Yitzhak Y. Melamed in: Journal of the History of Philosophy, Volume 45, Number 2, April 2007, pp. 333-334 [ProjectMuse; PDF op academia.edu] – lezing eveneens aanbevolen.

Ook Miriam van Reijen gaf een review In: Boletín de bibliografía Spinozista 8. In: Anales del Seminario de Historia de la filosofía 23 (2006), 346-347 [cf. maar daar kun je niet zo bijkomen]
Hij vatte alles nog eens samen in:
Graeme Hunter, “Spinoza on Character and Community.” In: The Conrad Grebel Review 25, no. 3 (Fall 2007). O.a. ook daarin over “Views of Spinoza’s Attitude to Christianity, “ [cf. html]
Sindsdien heeft hij niets meer over Spinoza geschreven en hield hij zich meer met Pascal en Descartes bezig.



[1] J. Martin Bac, Perfect Will Theology: Divine Agency in Reformed Scholasticism as Against Suárez, Episcopius, Descartes, and Spinoza. BRILL, 2010, citaat p. 263 en 287  books.google

Geen opmerkingen:

Een reactie posten