Onder de indruk ben ik nog steeds van een concert van koor en orkest La Fragola, een jaarlijks tijdelijk weer opgericht ensemble dat even een paar concerten geeft en zich dan weer opheft. Dit gebeurt nu al enige jaren in juli. Ik heb begrepen dat de meeste musici elkaar kennen van het Utrechts studentenorkest, waarin ze indertijd speelden. Ensemble La Fragola [de aardbei] fungeert dus als een soort reünie voor de 36 mensen waaruit het bestaat. Het genoegen dat ze er zelf aan beleven, spat ervan af.
Dit
jaar speelden en zongen ze zaterdag 28 juli o.a. in 't Slottuintheater van Slot
Zeist en zondagmiddag in woon- en zorgcentrum De Bremhorst te Bilthoven. Ik woon
hier nu bijna elf maanden en dit was het eerste klassieke concert dat ik hier
meemaakte. Muziek is heel belangrijk voor me: elke dag draai ik CD’s waarvan ik
twee grote kasten vol heb. Maar de muziek live gespeeld en gezongen bijwonen is
wel even iets anders. Ik was dan ook zeer geroerd, ontroerd dat ik dit mocht
maken: muziek in ‘mijn eigen’ Bremhorst! En hoe klónk het eerste stuk, J.S.
Bach’s Wachet auf ruft uns die Stimme, waarvan ze het eerste deel deden. Zo hoor je het niet uit geluidsboxen –
hoe goed die ook zijn.
De
muziekkeuze was heel fraai en het gebruik van de ruimte gebeurde ook heel
creatief. De grote zaal – die eigenlijk nog te klein was voor het grote
ensemble en het vele publiek dat er naar toegekomen was - die hoge zaal heeft
een omloop en daar gingen enige zangers staan voor een stuk van Boyce, en alle
zangers stonden op de omloop voor een motet van Monteverdi. Het klonk allemaal
zo schitterend en professioneel dat ik heel sterk de associatie kreeg met het
Orkest van de Achttiende eeuw – niet alleen doordat dat, goed beschouwd, ook
telkens weer een gelegenheidsorkest is, maar ook vanwege de kwaliteit die ze
lieten ervaren: van wereldklasse, echt waar.
Vervolgens
kwam het pièce de résistance: het Te Deum van Marc Antoine Charpentier. Het werd
in z’n geheel – dus alle elf deeltjes – gezongen en gespeeld met pauken en
trompetten. Hoe melodieus kan die Charpentier zijn en zo ongeveer alle
koorleden zongen wel solopartijen in duetten en trio’s.
Als
toegift tenslotte zongen ze “Mu süda, ärka üles” [wordt wakker, mijn hart, en
zing] van de Estlandse componist Cyrillus Kreek. Een schitterend stukje dat mij
onbekend was - van een componist die ik ook niet kende. Maar vooral ook hoe ze
het zongen! De zangers en zangeressen ging langs de kant van de ruimte rondom
ons, het publiek, staan en zongen als allemaal a.h.w. solisten in pure harmonie ons toe. Prachtig
zoals ze dat deden: ontroerend mooi. Daaraan kon je zien dat het stuk voor stuk
professionele, zelfstandige musici zijn. Een gemiddeld amateurkoor zie ik dat
niet gauw zo durven doen – daarin zitten altijd wel mensen die ter ondersteuning
hun buurman of –vrouw nodig hebben.
Na
’t langdurig en oprecht hartelijk applaus en na nog wat mensen gesproken te
hebben, ben ik de rest van de middag en avond bezig gebleven: met in m’n CD-kast
zoeken naar opnamen van Marc Antoine Charpentier, waarvan ik er gelukkig aardig
wat heb, genoeg om nu een hele dag te draaien, als ik niet zoek en luister naar werk
van Cyrillus Kreek dat gelukkig op Youtube te vinden is en wiens “Mu süda, ärka
üles” een openbaring voor me was. Zijn Requiem mag er trouwens ook zijn…
Een
uitvoering door het Eesti Filharmoonia Kammerkoor o.l.v. dirigent Daniel Reuss van
“Mu süda, ärka üles” van hun ONDINE-plaat “Mendelssohn Psalms Kreek” uitgebracht in 2012
(opnamen van 2009) haal ik hier binnen – duurt slechts 1:39 minuut. Krijg je een indruk van hoe het concert afgesloten werd. Mu süda, ärka üles
Ja kiida Loojat lauldes,
Kes kõik head meile annab
Ja muret ikka kannab.
Su heldus jäägu mulle,
Mu süda templiks sulle:
Su sõna mind siin toitku,
Teed taeva poole näitku.
Komaan,
ik doe ook een toegift: van dezelfde plaat track 2: van Cyrillus Kreek, Taaveti laul 22
[Davids psalm 22] "Mu Jumal! Mikspärast oled Sa mind maha jätnud?" [ "Mein Gott, warum hast du mich verlassen?"] – duur 4:23
En waarom niet nog van dezelfde plaat track 9: van Cyrillus
Kreek, Taaveti laul 137, [Psalm 137], "Paabeli jõgede kaldail" ["By the rivers of
Babylon"]. Nog steeds ‘t Eesti Filharmoonia Kammerkoor olv Daniel Reuss
- duur 6:34
Dank Stan voor dit mooie bericht met prachtige verwijzingen.
BeantwoordenVerwijderen