Carel Peeters heeft vandaag in zijn Literaire Kroniek in Vrij Nederland een bespreking van de graphic novel Heretics van de Nadlers . Hij noemt zijn bespreking: "De filosofie van de tekstballon." Een citaat; ''Het eerste wat opvalt is dat dit geen fel realistische stripversie is. Het is zonder meer een verstripping van de filosofie, maar op een verantwoorde manier. Dat is Steven Nadler wel verplicht aan zijn academische status en als schrijver van een gerenommeerde biografie over Spinoza en een boek over Leibniz en zijn tijdgenoten. Zijn zoon Ben heeft een moderne ironische tekenstijl waarmee hij binnen de grenzen van het filosofisch verantwoorde blijft. Hij maakt gebruik van alle grafische middelen (veraf, dichtbij, overzichten, uitvergrote details) en van gedempte kleuren. Gezichtsuitdrukkingen en lichaamstaal zijn alles in een graphic novel, ook bij Nadler. Hoe ernstig het verhaal ook is, door de visuele presentatie wordt alles lichtelijk komisch.
[..]
Dit getekende verhaal werkt alleen als iets extra’s, wanneer de basisideeën van die filosofen al bekend zijn. Dan is zo’n getekende versie een feest der herkenning en bevestiging. Iets leren of iets grondig te weten komen uit de stripversie is onmogelijk."
Hier mijn blog van 10 juli: “Heretics” is een fascinerend boek – echt om van te genieten!
En vandaag 14 juli 2017, heeft Zulfikar Abbany op Deutsche Welle (DW) een interview met de Nadlers over hun graphic novel "Heretics!"
Makers en uitgever van het boek hebben over belangstelling ervoor niet te klagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten