Wat is er aan de hand met de Association des Amis de Spinoza?

Gewend was ik eraan - één van de dingen die ik enige malen per week deed, was ook even naar de website gaan van de Association des Amis de Spinoza. Regelmatig trof ik daar een nieuwtje aan, b.v. over een verschenen boek, dat ik vervolgens hier kon doorgeven. Maar die website functioneert al een hele tijd niet meer. Als je  AAS aanklikt krijg je de mededeling: "Deze pagina is niet bereikbaar." Ook als je de link aanklik, zoals de VHS de website van de Franse Spinoza-vereniging aangeeft, Association des Amis de Spinoza, kom je niet verder: dat was het oude adres, waarop nu een link naar de "Nouvelle adresse du blog AAS," met het bovenvermelde resultaat.
Dan heb je ook  nog aspinoza.over-blog.com/, maar dat is kennelijk een bewaarsite van de Association des Amis de Spinoza met laatste nieuws uit oktober 2016.
Als je vervolgens nog eens kijkt op web.archive.org/web/*/http://www.spinozaeopera.net/ zie je de mededeling "Saved 85 times between January 16, 2007 and December 4, 2016." Daar zijn ze blijkbaar ook gestopt met archiveren, daar er sinds oktober 2016 niets meer gebeurde en tenslotte de hele url verdween.  Jammer, die inactiviteit...
Als goede herinnering eraan, neem ik hier de afbeelding die de AAS op 11 oktober 2010 op z'n - toen net vernieuwde - website bracht. [Cf. blog]
 

Hoe kan een veranderende werkelijkheid de inhoud van een boek onjuist maken...
Zo schreef Wiep van Bunge in het hoodstuk 6. "Spinoza scholarship" in: Wiep van Bunge, Henri Krop, Piet Steenbakkers, & Jeroen M.M. van de Ven (Eds.), The Bloomsbury Companion to Spinoza. A&C Black, 2014 - eerder The Continuum Companion to Spinoza, 2011, het volgende over de AAS:
"The 'Association des Amis de Spinoza' is by far the most active group of scholars around today. Especially under the tutelage of Pierre-François Moreau, professor at the École normale supérieure de Lyon and a former student of Matheron, scores of up-and-coming French historians of philosophy, including Chantal Jaquet, Charles Ramond. Laurent Bove, Lorenzo Vinciguerra, and Yves Citton are continuing a tradition first established in the late 1960s."[p. 367]