Elsa Morante – Giorgio Agamben – Spinoza |
Het
was vooral Agamden die met haar bevriend was en haar Ethica-exemplaar in bezit kreeg, die daarop wees. Ik kom hierop
terug. Eerst iets over haar uit wikipedia:
Elsa
Morante, als joodse geboren in Rome, woonde daar haar hele leven met een
onderbreking aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. Ze begon in de jaren
dertig met het schrijven van korte verhalen en publiceerde haar eerste boek, de
verhalenbundel Il Gioco Segreto, in
1941. In dat jaar trouwde ze met de joodse cineast en schrijver Alberto
Moravia. Aan het einde van de oorlog vluchtten ze beiden vanwege de
jodenvervolging naar het zuidelijke platteland van Italië.
Morante
werd gezien als een onorthodoxe Italiaans auteur die tegen vele heilige huisjes
schopte. In haar beroemdste roman La Storia
(1974) in het Nederlands vertaald als De
Geschiedenis, laakt ze de ideologieën van haar landgenoten tijdens de
Tweede Wereldoorlog.
Haar laatste roman, Aracoeli, verscheen in 1982, drie jaar voor haar dood. [cf. wiki]
Haar laatste roman, Aracoeli, verscheen in 1982, drie jaar voor haar dood. [cf. wiki]
Haar
Spinozisme
Daar
is e.e.a. over te zeggen, maar ik documenteer hier alleen de bronnen die daarover gaan en ga
daaruit geen samenvatting samenstellen. De belangrijkste is wel de volgende:
Op
2 mei 2012 gaf Cristina Santinelli in het kader van 't SEMINAIRE DE RECHERCHE SUR SPINOZA aan de
Université Paris I Panthéon-Sorbonne georganiseerd werd door Chantal Jaquet,
Pascal Sévérac en Ariel Suhamy met als thema: "SPINOZA PERSONNAGE
LITTERAIRE" [cf.]. een lezing over » "La fête du trésor caché". Spinoza dans la
poétique d’Elsa Morante.« Een
bewerking van die lezing verscheen eerst in het Italiaans:
• Cristina SANTINELLI, Poetica della "festa"
e filosofia della "gioia". Elsa Morante e Spinoza. In: LA CULTURA,
2012 [Cf.]
Daarna in het Frans
• Cristina SANTINELLI: "La fête du trésor
caché". Spinoza dans la poétique d’Elsa Morante. In: philonsorbonne 2013
Année 2012-2013 [geheel te lezen – als html
en als PDF].
Het is uitgebreid en gedegen artikel dat ik hier alleen maar documenteer.
De
andere belangrijke bron is Giorgio Agamben. De aanleiding voor dit blog is het
feit dat iemand op 14 sep. 2018 met bovenstaande foto en het bijschrift “Giorgio
Agamben - Elsa Morante – Spinoza” naar Youtube de
audio bracht van Agamden's bijdrage op de »Convegno [conferentie] "Elsa Morante", 1993 «, die geheel op Radio Radicale was uitgezonden [cf.]. Ik kan dat niet verstaan, maar vermoed dat het
grotendeels dezelfde inhoud gehad zal hebben als het hoofdstuk van hem dat ik
hieronder zal noemen en insluiten.
Wel
aardig is om kennis te maken met het korte hoofdstukje "Kafka's
destruction of paradise” – books.google – in Anke Snoek, Agamben's Joyful
Kafka: Finding Freedom Beyond Subordination [Bloomsbury Publishing USA, 2012 -
160 pagina's]. Ik wilde die tekst aanvankelijk in dit blog insluiten, daar zij
heel helder ingaat op hoe Agamden over Morante schrijft. Ik doe dat echter
niet, daar ik de Engelse vertaling van Agamdens tekst tegenkwam, te weten
“The
Celebration of the Hidden Treasure” [p. 102] in: Giorgio Agamben, The End of the Poem: Studies in Poetics [Transl.
by Daniel Heller-Roazen. Stanford University Press, 1999 - 148 pagina's – books.google]. Op twee bladzijden (106-7) na is het
interessante hoofdstuk in z’n geheel te lezen. Ook dit leg ik alleen maar vast,
waarbij ik dat hoofdstuk hier binnenhaal
Geen opmerkingen:
Een reactie posten