Yael Guiladi werd in 1955 geboren in Nieuw-Zeeland en verhuisde
in 1959 naar Jeruzalem, waar ze economie en Engelse literatuur studeerde en na
langer verblijf in verschillenende plaatsen in Europa, waarna ze in Israël ging werken als schrijfster
en journalist. Zij heeft een groot deel van haar onderzoek gewijd aan de
geschiedenis van het Joodse volk, voornamelijk in het vijftiende eeuwse Spanje.
Het resultaat van dit werk is de trilogie – uitgegeven in Colección [Narrativas
históricas Edhasa] over de coëxistentie van joden, christenen en moslims op het
Iberisch schiereiland, gevormd door Orovida
(1996) Los cipreses de Córdoba (
1997) en La copista del rey Alfonso [de
kopiïst van koning Alfonso] (1999), een prachtig fresco van een onherhaalbare
era, gepubliceerd met buitengewoon succes in dezelfde reeks waarin later de
romans Conspiración en Venecia (2005)
en El amor de Spinoza (2007)
uitkwamen. [samengesteld uit cf. - cf.
- cf. en cf.]
Het gaat me hier uiteraard om dat laatstgenoemde boek:
Yael Guiladi, El amor
de Spinoza. Edhasa in Barcelona (España), 2007 - pp. 461
Spinoza's liefde brengt
drie thema's bijeen: de intimiteit van Baruch Spinoza (1632-1677), de sfeer van
de Nederlandse schilders van de tijd (eind van de zeventiende eeuw) en één
geval van nogal een picturale geschiedenis, n.l. van Shabbetai Zvi, een valse
messias die zich uiteindelijk gedwongen voelde zich te bekeren tot de islam. Guiladi
verweeft uiteenlopende verhalen en laat de actie gelijktijdig plaatsvinden in
Nederland, Italië en Turkije. [Cf. en cf.
hier een review]
Geen van haar werken is, voor zover ik heb kunnen nagaan,
vertaald in het Nederlands. Wat ik vooral wat betreft het laatste jammer vind.
Op de cover: Jan Steen, A Young Woman playing a Harpsichord to a Young Man (probably 1659) © The National Gallery, London
Geen opmerkingen:
Een reactie posten