“…longe
majus homines in bruta quam haec in homines jus habent.”
Zij
(de dieren] hebben hetzelfde recht over ons als wij over hen. Sterker nog,
omdat ieders recht door zijn kracht of vermogen bepaald wordt, hebben de mensen
veel meer rechten over de dieren dan omgekeerd. Ik ontken weliswaar niet dat de
dieren een gevoel hebben, maar wel dat het ons daarom niet vrij zou staan op
ons nut bedacht te zijn, hen naar goeddunken te gebruiken en te behandelen als
ons het beste past. Hun aard past immers niet bij de onze en hun hartstochten
verschillen van nature van de onze (zie het com. Bij stel. 57 van dl. 3) [Ethica
4/37s1; vert. Henri Krop]
sed
idem jus quod illa in nos habent, nos in ea habere. Imo quia uniuscujusque jus
virtute seu potentia uniuscujusque definitur, longe majus homines in bruta quam
haec in homines jus habent. Nec tamen nego bruta sentire sed nego quod
propterea non liceat nostrae utilitati consulere et iisdem ad libitum uti
eademque tractare prout nobis magis convenit quandoquidem nobiscum natura non
conveniunt et eorum affectus ab affectibus humanis sunt natura diversi (vide
scholium propositionis 57 partis III).
[Foto die ene Gwen op 14 november met een tweet meezond. Hij zette er niet bij waar hij hem vandaan had.]
[Foto die ene Gwen op 14 november met een tweet meezond. Hij zette er niet bij waar hij hem vandaan had.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten