Onlangs
is deze MA-thesis via internet beschikbaar gesteld, daarop wees vannacht M. A.
Istvan Jr in een tweet:
Camille
Blanckaert, Spinoza on Human Nature. An
inquiry to Spinoza’s conception of the essence of man. Master in the Arts
of Philosophy-thesis, Faculty of Arts and Philosophy Ghent University, 2016 [PDF]
Promotor:
prof. dr. Eric Schliesser; Co-promotor: dr. Daniel Schneider; Committee-member:
dr. Michael Istvan.
Dat
die laatste, Michael Istvan, over wiens dissertatie ik onlangs een blog had, flink wat invloed heeft gehad en in ieder geval
veel wordt geciteerd, is duidelijk merkbaar.
De
uiteindelijke slotconclusie van Camille Blanckaert is een andere dan die van Istvan:
“From
all this I conclude that, for Spinoza, there is no such thing as a universal
human essence that all human beings share. Every thing there is, possesses its
own particular essence that cannot be predicated of multiple individuals. Human
nature is a mind-dependent concept we feign to easier retain and explain
things. Still, the fact that there is no real metaphysical unity among people
doesn't entail that it's impossible for us to connect. Our reason is what
connects us, not our essence. And this is where the beauty of Spinoza's ethics
lies.”
En
passant nog te melden dat in dit geval Lucia Lermond’s The Form of Man: Human Essence in Spinoza’s Ethics (1988) niet aan
de orde komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten